ΕΝ ΕΙΔΕΙ C.V.

Η Μαίρη Χάψα είναι μητέρα τριών παιδιών και ζει στην Κορινθία με το σύζυγο της Λάμπη Ψαρρό. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση και η ζωή της είναι αφιερωμένη στην οικογένεια της, τη διδασκαλία και τη συγγραφή. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έκανε μεταπτυχιακό στην κλασική φιλολογία στο University of Edinburgh στη Σκοτία (MSC in Classics). Έχει ανακηρυχθεί διδάκτωρ κλασικής φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο Πατρών με διδακτορική διατριβή στον "Ομηρικό Ύμνο στην Αφροδίτη" (V). Τα άρθρα της και οι ομιλίες της είναι σχετικά με τη νομισματική, τον ομηρικό κόσμο, τη σημειολογία της μυθολογίας και το αρχαίο ελληνικό δράμα. Έχει εκδώσει το λογοτεχνικό παραμύθι "Ο Δοτίκιος, ο Τρυφέριος, η Αγκαλένια και το βραβείο του Αλτερίνου" (Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2006), την ποιητική συλλογή  Αγλαά άποινα (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 2011), το χριστουγεννιάτικο παραμύθι "Ο Άη Βασίλης είναι προβληματισμένος" (Εκδόσεις Αποθήκη Τεχνών 2014). Παράλληλα ασχολείται με την παιδική στιχουργία. Έχει λάβει μέρος σε ομαδική έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας (2014). Η αγάπη της για το παραμύθι και την ποίηση την οδήγησε στη δημιουργία Εργαστηρίου Λόγου και Δημιουργικής Γραφής για μαθητές, όπως και στην Μαθητική Λέσχη Ποίησης. Αρθρογραφεί και είναι σύμβουλος στην λογοτεχνική εφημερίδα Αποθήκη Τεχνών. Αγαπάει το θέατρο, τη ζωγραφική και τον αθλητισμό.

Ένα ποίημά μου...

                      ΙΙ

Mια κυρία κρατώντας καμέλιες 

μάς γλυκοκοίταξε καθώς άνοιξα το παραθύρι

για να μπει ήλιος στα βλέμματά μας

ενώ ένας μικρός άγγελος θνητός

μόλις μου χάριζε θείο χαμόγελο

και δυο μάτια γεμάτα ουρανό

από τη δική μου γη της επαγγελίας.

Πρίμο το αεράκι της θείας φύσης

παιχνίδιζε στις χρυσαυγείς του μπούκλες.

Μου άρεσε να μου γράφεις τραγούδια

και να μου τα μελοποιείς

μέσα στη σιβυλλικότητα της σιγής.

Πάντοτε πιστός της υπήκοος εσύ, γλυκέ μου.

Νότες τα όνειρά μας.

Μια συγχορδία από θαλερά χρόνια

νιότης και ωραιότητας

με μορφές καμωμένες κατ΄εικόνα και καθ΄ομίωση,

με αγάπες πλασμένες

από ένα κομμάτι ήλιο, θαλασσινή αύρα και άρωμα ροδιάς.

                                                 από τη συλλογή Αγλαά άποινα

Ένα απόσπασμα από το παραμύθι μου

 

"Φόρεσε τα χρυσά φτερωτά του μποτίνια, μειδίασε και έλαμψαν τα μάτια του όλο επινοητικότητα. Ακροπατώντας σε σύννεφα, ιδέες, ήλιους, λουλούδια και παιδικές ευχές κοντοστάθηκε σε κάποιες στέγες κουκλόσπιτων, έπειτα γεφύρωσε το χρόνο με τον μύθο και έφτασε βιαστικά στο παλάτι. Έβγαλε από τον καφέ δερμάτινο ασκό του λενα καμπανάκι καμωμένο από ανεμώνες, για να γεμίσει τον αέρα με μυρωδιές, ως προμήνυμα του ερχομού του στη γύρω πλάση και αφού στάθηκε στο ψηλότερο σημείο του βασιλείου..."                         

            

 από το βιβλίο Ο Δοτίκιος, ο Τρυφέριος, η Αγκαλένια και το βραβείο του Αλτερίνου

Μια καλλιτεχνική φωτογραφία μου 

                                          
   από την ομαδική έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας